Żegnamy Marię Kościuszko, nauczycielkę i poetkę z Otwocka

Pani Maria była niezwykłą osobą o bogatej i wrażliwej duszy. W latach 1992-2002 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Polskiego Stowarzyszenia Animatorów Pedagogiki. Wydała kilka zbiorów wierszy, takich jak „W koleinach czasu”, „Ślady” i „Ścieżkami życia. Wiersze wybrane”. Pani Maria była także współorganizatorką Turniejów Jednego Wiersza w Otwocku. Została uhonorowana Złotą Odznaką ZNP za swój wkład i działalność na rzecz Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Bliscy wspominają Panią Marię jako ciepłą i wrażliwą osobę, która miała ogromne serce dla wszystkich. Potrafiła dodawać odwagi i wiatru w skrzydła. Pani Maria aktywnie uczestniczyła w różnych sferach życia, często można było z nią rozmawiać podczas wieczorków poetyckich. – Świetnie bawiłyśmy się też na planie etiudy filmowej „Kranz” i na wernisażach malarskich. Zawsze była moim wsparciem, dodawała odwagi. Szczera, pogodna, z poczuciem humoru. Ponad dziesięć lat prawdziwej przyjaźni minęło jak chwila. „Myślałam o tobie Aniu” – mówiła odbierając ode mnie telefon. Teraz ja będę myślała Marysiu o Tobie… – napisała w mediach społecznościowych pani Anna, znajoma Marii Kościuszko.

CZYTAJ TAKŻE: