Łabędzim Szlakiem do jeziora na torfach.

Na terenie rezerwatu znajduje się spore jezioro Torfy o powierzchni 7 ha, do którego prowadzi ścieżka dydaktyczna Łabędzi Szlak zakończona małym pomostem widokowym. Stałymi mieszkańcami jeziora są łabędzie i kaczki, które podczas naszej wycieczki udało się uwiecznić na zdjęciach. Porośnięte roślinnością wodną jezioro w słoneczne dni przybiera przepiękny granatowy kolor i pomimo powstania na terenach torfowych jest zarybione. 

Spacer do jeziora Łabędzim Szlakiem z Bazy Torfy

Najbardziej malowniczym miejscem na spacery jest ścieżka dydaktyczna Łabędzim Szlakiem, rozpoczynająca się z Bazy Torfy umiejscowionej w starej leśniczówce powstałej w 1905 r., w środku której jest ośrodek edukacji ekologicznej z ekspozycją przyrodniczą. 

W leśniczówce zwanej Bazą Torfy od kilkunastu lat działa Baza Edukacji Ekologicznej MPK (niestety tylko od poniedziałku do piątku). Przed budynkiem znajduje się kamień z tablicą ku pamięci Czesława Łaszka. To jego imię od 2001 r. nosi Mazowiecki Park Krajobrazowy.

Atrakcją ośrodka, jest schronisko dla dzikich zwierząt - ofiar nieszczęśliwych wypadków.

Szlak do jeziora prowadzi ścieżką przez las, na której ustawione są tablice dydaktyczne. Po kilku minutach spaceru dochodzimy do drewnianej kładki zakończonej małym pomostem widokowym, który jest najbardziej wysuniętym punktem szlaku. Sama kładka nie jest długa ale malowniczo otoczona roślinnością.

Walory Rezerwatu i Jeziora Torfy

Na północnym brzegu występują bogate w wodę źródliska zasilające jezioro. Wokół jeziora występują zespoły leśne charakterystyczne dla terenów zatorfionych, podmokłych i bagiennych. Jak wynika z prowadzonych dotychczas obserwacji w rezerwacie, jest on ostoją wielu gatunków gadów, płazów oraz miejscem gniazdowania ptactwa błotnego. W rezerwacie zamieszkują m.in. jeże, kuny leśne, ryjówki aksamitne, rzęsorek rzeczny, puszczyk, dudek, muchówka mała, dzięcioł czarny, żmija zygzakowata, padalec zwyczajny, gniewosz plamisty czy zaskroniec. Z mięczaków zaobserwowano szczeżuję pospolitą i wielką, błotniarkę oraz zatoczki. Kilkakrotnie widziano w jeziorku żółwia błotnego, który w Polsce jest zagrożony wyginięciem.

Jest tu 150 gatunków roślin. Wśród nich m.in. brzoza brodawkowata, olsza czarna, topola osika, sosna pospolita, świerk pospolity, grusza, jarząb, klon zwyczajny, kruszyna pospolita, tarnina, jałowiec, czeremcha zwyczajna, konwalia majowa, czermień błotna, goździk kropkowany.

Rezerwat jest częściowo otwarty dla turystyki. Całkowita jego powierzchnia wynosi 21,13 ha.

Trochę historii… 

Rezerwat powstał w 1977 roku. To najdalej na północ wysunięty fragment wielkiego bagna Całowanie, którego większość osuszono na łąki i pastwiska. 

Więcej o Bagnie Całowanie pisaliśmy w artykule:  Bagno Całowanie na niedzielny spacer

W centrum rezerwatu znajduje się malownicze jeziorko (7 ha) z wieloma wyspami i półwyspami. Powstało na początku XX w. w efekcie wydobywania torfu, który trafiał kolejką konną do stacji w Otwocku. Przy północnym brzegu z dna wybijają liczne źródła, które zasilają jeziorko w wodę. Reszta rezerwatu to bagna i las. Celem ochrony jest jezioro zasilane wodami źródliskowymi z otaczającym je borem bagiennym i mieszanym. Imię Janusza Kozłowskiego zostało nadane rezerwatowi na posiedzeniu Regionalnej Rady Ochrony Przyrody w dn. 23 marca 2013 r.

Rezerwat położony jest w Mazowieckim Parku Krajobrazowym, obszarze specjalnej ochrony ptaków (OSO) Natura 2000 „Bagno Całowanie” oraz specjalnym obszarze ochrony siedlisk (SOOS) Natura 2000 „Ostoja Bagno Całowanie”.

Jak dojechać? 

Do leśniczówki można dotrzeć drogami gruntowymi z Otwocka i Karczewa lub szlakami turystycznymi (czarnym i niebieskim) ze stacji kolejowej w Otwocku. Samochodem kieruj się na Bazę Edukacyjną MPK „Torfy”, przy której znajduje się leśny parking, wiata oraz ścieżka do rezerwatu. 

W nawigacji możesz wpisać Rezerwat na Torfach.

Przyjemnego spaceru.

Więcej zdjęć w naszej galerii

Czytaj też: