Drewniany budynek przy ul. Świerkowej w Otwocku to jeden z licznych przykładów charakterystycznej architektury świdermajer, typowej dla Otwocka i okolic w latach 20. XX wieku. Styl świdermajer, łączący elementy architektury alpejskiej i lokalnej, był popularny w okresie, gdy Otwock dynamicznie rozwijał się jako uzdrowisko.
W okresie międzywojennym budowano świdermajery ze względu na łatwość w pozyskaniu materiałów, szybkość budowy oraz unikalny, naturalny wygląd, który harmonizował z otaczającą przyrodą. Świdermajery wyróżniają się bogato zdobionymi detalami architektonicznymi, takimi jak ażurowe werandy, drewniane balustrady i fantazyjne wycięcia w deskach, które nadają mu niepowtarzalny charakter. W tym okresie tego typu domy służyły głównie jako pensjonaty dla kuracjuszy, przyjeżdżających do Otwocka i Wawra w poszukiwaniu czystego powietrza i leczniczego mikroklimatu sosnowych lasów.
Kolejny zabytek
Niedawno Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków kolejny otwocki świdermajer – drewniany budynek przy ul. Świerkowej 16, który w latach 20. XX wieku pełnił funkcję pensjonatu. Świdermajer przy ul. Świerkowej znajduje się na narożnej posesji, wydzielonej z majątku o nazwie „Willa Glinianka” – rozległej nieruchomości o powierzchni niemal 5 hektarów, zlokalizowanej między ulicami Świerkową, Kochanowskiego, Reymonta i Żeromskiego.
– Podział tego majątku miał miejsce w 1930 roku, kiedy to wydzielono poszczególne działki, które w księdze hipotecznej zapisano jako „Willa Wajnbergów” – wyjaśnia mazowiecki konserwator zabytków. I dodaje, że w tamtych czasach nieruchomość znajdowała się pod adresem Kochanowskiego 25. – W 1927 roku Anna Wajnberg sprzedała działkę na Kochanowskiego, Hendli-Ryfce Grynbaum oraz małżeństwu Abramowi i Jochwecie Grynbaum. Później, w latach 1936-37 część nieruchomości należąca do Grynbaumów została sprzedana Chanie-Race Kaufman – podkreśla konserwator zabytków. I dodaje, że w 1942 roku, na zlecenie Elżbiety Fuśnik, zachodnią werandę budynku rozbudowano i zaadaptowano na cele mieszkalne. – Po 1954 roku w obiekcie mieściły się lokale komunalne, a w 1961 roku nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa – zaznacza wojewódzki konserwator.
Nowe światło na historię tej części miasta
Mimo że budynek z 1928 roku był wpisany do tej samej księgi hipotecznej co pozostała część posiadłości, zachował on nazwę „Willa Glinianka”. – Zwyczajowo jednak określany jest mianem „Willi Wajnbergów”, co wynika z postanowienia Sądu Powiatowego w Otwocku z 1961 roku dotyczącego nabycia przez Skarb Państwa prawa własności tej nieruchomości – wyjaśnia mazowiecki konserwator zabytków. – Wyniki przeprowadzonej kwerendy archiwalnej rzucają nowe światło na historię tej części miasta, zwłaszcza na dzieje nieruchomości należącej do Wajnbergów, z którą związany był budynek przy ul. Świerkowej 16 – wyjaśnia mazowiecki konserwator.
Obecnie w drewnianym budynku mieszka wiele rodzin. Świdermajer wymaga generalnej modernizacji – kilkakrotnie wybuchł tam pożar.
Napisz komentarz
Komentarze